Het landhuis van Darcia in Salusburn ~ Het rijk van de Leeuw.

Darcia kreeg nog een wijntje van Rowan. Ze wist dat hij haar dronken wilde voeren en toch kwam ze iets omhoog uit zijn greep. Carlos was niet blij met het meisje noch Rowan maar afijn. "Zeg Diana, daar is Peter. Hij vroeg naar je." Loog Darcia met de zekerheid van een gespeelde vriendin. Het meisje keek op, glimlachend keek ze naar Peter. Een van de knappere jongens waar bij je je echt afvroeg wat deze hier deed. Gelukkig keek deze net op. Darcia voelde dat Rowan haar alweer naar zich toe trok en kuste haar nek. "Rowan. Ikwil dit niet. Ik ben niet je vriendin."siste ze.

Carlos kon alleen maar lachen en nam nog een paar grote slokken, toen hij Darcias bezorgde blik zag lachte hij. "Hé, niet zo serieus jij" zei hij terwijl hij met twee vinger haar mondhoeken omhoogtrok. De woorden klonken grappig uit zijn mond en hij kon niet meer goed nadenken. Hij vond het heerlijk om te kunnen ontsnappen aan de gedachten die zijn hoofd eeuwig en altijd vulden. Zijn haar stond omhoog en zijn wangen waren vrolijk rood.

Darcia keek naar Carlos. Haar mondhoeken werden omhoog geduwd en Rowan keek op. Hij keek naar Carlos en grinnikte. "Je hebt gelijk gozertje. Ze moet meer lachen. Denk je niet?" zei hij grijnzend en hij speelde met een donker plukje van Darcia's haren. Darcia nam nog maar een wijntje. Ze keek naar de bar. Ze kon niet lachen. Niet nu Carlos zich zo overgaf aan de alcohol terwijl dat haar schuld was.

Carlos lachte en gaf Rowan een high five. Hij wist wel ergens in zijn achterhoofd dat het fout was, maar er was een stemmetje in zijn hoofd dat zei dat het wel goed was. Hij keek naar Darcia, "Wat is er?" vroeg hij met dubbele tong. Zijn ogen glommen en zijn haar stond half overeind.

Darcia schrok van de high five die Carlos aan Rowan gaf. Ze trok hem iets naar zich toe om in zijn oor te fluisteren. "Carlos. Je bent dronken, kom op. Ga mee naar huis! Je weet dat dit fout is." zei ze. Zeker uit haar mond klonk het vreemd.

"Nee, het is net zo leuk hier" zei hij en hij lachte. "Het is toch leuk hier" riep hij heel hard, en de mensen riepen allemaal dat het zo was en proosten met hun glazen. Hij lachte naar haar en keek haar toen uitdagend aan. "Zei toch dat het leuk is hier?"

Darcia keek naar Carlos en van Carlos naar Rowan. Die het maar wat prettig vond dat de jongen van eerder zijn medestander werd en hij liet diens glas nog maar eens bijschenken. "Carlos! Je bent jezelf niet. Stop met drinken en kom mee. Je wilde zelf op tijd terug zijn voor de taart." zei ze zacht tegen hem. Rowan leek het gehoord te hebben want hij trok haar naar zich toe. "Voor wie is er taart?" "Carlos wilde wat maken, ondanks dat ik pas over drie weken jarig ben." zei ze zacht. Rowan lachte kort en keek vervolgens met een beetje een onheilspellende blik naar Darcia. "Mijn cadeau ga je geweldig vinden schoonheid." zei hij grijnzend en hij keek weer naar Carlos. "Zeg vriend, wat heb je nu eigenlijk met mijn Darcia gedaan dan?" vroeg hij brutaal.

Carlos had net de slappe lach gehad en zat nog net na te hikken toen hij Rowans vraag hoorde. "Dat wil je echt niet weten" zei hij met een lach en hij nam nog een slok. Toen Darcia over de taart was begonnen had hij zijn schouders opgehaald. "We halen het best wel".

Rowan keek naar Carlos en grijnsde. "Zeg toch maar. Ik ben nieuwsgierig." zei hij grijnzend. Zelf nam hij ook nog wat. Darcia stond op met het excuus dat ze even naar de wc moest en liep daar dan ook echt heen. Eenmaal daar gooide ze wat water in haar gezicht. Ze kon niet echt bevatten wat ze nu van Carllos gemaakt had. Rowan nam mooi van de situatie gebruik en ging naast Carlos zitten en bestelde een whisky voor hen beiden. "Kom op man. Ik ben je vriend. En Darcia is er nu tohc neit. Je kan het toch gewoon eruit gooien." zei hij glimlachend.