Rijk v/d tweelingen ~ De herberg

Darcia glimlachte en keek in zijn ogen. "Daar ben ik ook blij mee." Bekende ze glimlachend. Het kusje op haar neus deed haar onwillekeurig blozen. Ze keek naar Christian. "En over die datum. Die prikken we morgen wel een keer. Daar heb ik nu geen zin in. Ik wil maar wat graag ergens anders aan denken." zei ze tegen hem. Glimlachend. Het kwam wel goed. Christian had dat gezegd.

Christian's gezicht had nu een soort gelukkige gloed. Hij geloofde zelf ook dat alles goed zou komen. 'Wat dacht je ervan dat we alvast naar het kamp gaan en daar nog wat drinken bij het kampvuur? Dan kan ik je alvast voorstellen aan een aantal mensen die er wonen.' Zei hij met een vrolijke glimlach. Zijn handen lagen aan weerszijden van haar gezicht.

Darcia knikte. "Dat klinkt geweldig!" zei ze glimlachend. Darcia keek naar Christian. Haar gezicht lag in zijn handen. "Chris.. Wat als ze me niet mogen?" vroeg ze hem zachtjes en voorzichtig. Ze zou sowieso niet haar achternaam zeggen, dan mochten ze haar bij voorbaat al niet maar afijn. Ze wilde graag bij Christian blijven en dan kon de rest haar niets schelen.

Over de plannen, wat dacht je van msn?
-
Christian glimlachte naar haar. 'Er bestaat geen enkele kans dat ze jou niet mogen.' Zei Christian. 'En ze mogen zelfs mij allemaal niet. Het zijn er zoveel. Dat maakt echt niet uit. Er zijn er sowieso een paar die jou mogen.' Hij grijnsde en riep Chico in zijn gedachten. 'Dan gaan we nu op weg naar het kamp, dame.' Zei hij. Hij pakte haar bij haar hand, betaalde voor de drankjes en liep naar buiten, waar zijn draak al stond te wachten.

Is goed. I shall give you mine: nicolettefaber1@hotmail.com
-

Darcia knikte. "Oké. Dat hoop ik dan maar." zei ze glimlachend. Ze hield zijn hand vast en liep met hem mee. "Dus ik gok dat we met jou draak gaan.." zei ze glimlachend. Het was lang geleden dat ze op een draak gezeten had. Ze reed de laatste tijd alleen maar te paard aangezien Loki overleden was. Darcia keek naar Christian. Ze kon echt geen genoeg van hem krijgen. En dan was het niet omdat hij zovreselijk knap was maar gewoon zijn houding, manier van lopen, alles aan hem.

Christian glimlachte. 'Ja.' Zei hij tegen haar. Hij hield de cafédeur voor haar open en maakte een beleefd armgebaar richting Chico, die brullend klaarstond. 'Dit is Chico.' Zei hij, en hij sprong op zijn draak. Hij stak zijn hand uit naar Darcia. 'Wilt u zo vriendelijk zijn mij te vergezellen, madame?' Vroeg hij met een glimlach.

Darcia glimlachte. Ze liep met hem mee en glimlachte. Darcia pakte zijn hand aan. "Altijd monsieur." zei ze glimlachend. Ze keek naar de draak. "Chico is trouwens ook een prachtige draak."zei ze glimlachend tegen hem.