De kliffen-Rijk van de Steenbok

Helemaal op het uiterste puntje van Kyons schiereiland loopt het land recht naar beneden voor het de zee raakt. De kliffen lopen trapsgewijs, dus er zijn veel richels, maar die liggen vaak te ver uit elkaar om tegenop te klimmen of van omlaag te gaan. Onderaan vind je scherpe rotspunten, die dreigend omhoog wijzen. Sommigen houden hiervan en vinden het heerlijk om de uitdaging aan te gaan bij het klimmen. Helaas waait het hier altijd en als je even niet stevig staat, wordt je met het grootste gemak weggeblazen.

Regels:-
Personen: -

Christian stond aan de rand van de steile kliffen. Hij had zijn zinnen gezet op een richel een stukje lager, en wou daar gaan zitten. Hij trok wat metaal uit de grond waar hij twee metalen pinnen van maakte. Hij liet zich voorzichtig over de rand van de kliffen zakken en stak de metalen pinnen in de harde rotswand. Hij bereikte zo de richel en ging rustig zitten en keek uit over de woeste zee.

Shelby was wat aan het ronddolen, ze had geen specifieke bestemming in gedachten. Uiteindelijk belande ze bij de kliffen, je zou zeggen dat dat geen ideale plek was voor een meisje zoals zij. Maar hier kwam ze vroeger vaak met haar broer, en het uitzicht was prachtig. Zoals de zee op de rotsten daaronder spatte en tegen de klif aansloeg. Ze had al vaak geprobeerd die kleuren en gevoelens bij deze plek in een ontwerp te krijgen, maar tot noch toe was het niet gelukt. Maar vandaag kwam ze daar niet voor. Vandaag kwam ze hier omdat haar instinct haar hier naar toe leidde. Om na te denken, en te denken aan vroeger. Aan voor de oorlog, en voor haar vader het leger in ging, en voor haar broer begon te drinken... Ze liep een stukje verder, waar een richel was die vergeleken bij de rest goed begaanbaar was,en klom naar beneden..

Chistian zag een meisje naar beneden klimmen vanaf de klif. 'Niet vallen.' Zei hij lichtelijk bezorgd tegen haar. Hij zag haar al vallen en dan zou hij zich nog lang schuldig voelen. Hij liet zijn metalen pinnen terugschieten in de aarde en voelde het opspattende water tegen zijn huid aan spetteren.

Ze keek geschrokken op, en verloor bijna haar evenwicht. Snel greep ze zich vast aan een uitstekende rots. "Ooh.." Pufte ze. "Ik had je niet gezien, en ik was niet van plan om te vallen hoor" zei ze glimlachend tegen de jongen. Ze nam hem in zich op, hij had blond haar, en felblauwe ogen, ze moesten wel fel zijn, ze zag ze vanaf hier. En erg gespierd, wow. Hij was eigenlijk best wel knap. Blozend keek ze weg. En ze zakte door haar knieën om voorzichtig te gaan zitten.

Christian glimlachte naar Shelby. 'Daar leek het ook niet op.' Zei hij tegen haar. Hij nam het meisje in zich op. Hij zag dat haar ogen van kleur verschilden, maar hij zei er verder niets over. Hij zag wel vaker vreemde dingen bij mensen, en hij keek er niet echt meer van op. 'Sorry dat ik je heb laten schrikken, trouwens.' Zei hij tegen haar.

"Geeft niet, er is verder niets gebeurd" Zei ze glimlachend. "En jij bent?" vroeg ze nieuwschierig. Ze had hem hier nog nooit gezien, maar het was ook al een paar jaar geleden dat ze hier geweest was. Dus zou het best kunnen dat iemand anders ook op de richels ging zitten. De meeste bleven boven staan. Te bang om naar beneden te klimmen. Maar vanaf hier was het zoveel mooier...

Christian glimlachte naar Shelby en stak zijn hand uit. 'Ik ben Christian. Christian Fletcher. En met wie heb ik het genoegen?' Vroeg hij aan haar. Zijn blauwe ogen keken recht in de hare. Als ze goed zou kijken zou ze nou de aparte vorm van zijn pupillen kunnen zien, maar dat zou niet hoeven. Als ze niet erg oplettend was zou ze het niet eens opmerken.

Ze glimlachte automatisch terug, het was een lach die je moeilijk niet kon beantwoorden. Ze strekte haar arm wat uit om zijn hand te schudden. Hij had een stevige aangename handdruk "Ik ben Shelby Riana Crown, maar nou me maar gewoon Shelby, ik heb een hekel aan mijn tweede naam" voegde ze er grinnekend aantoe. Ze kon haar ogen niet afwenden van zijn ogen, ze waren zó blauw, en zijn pupillen hadden een beetje een aparte vorm. Ze keek eigenlijk al te lang voor een gewone blik. Dus snel keek ze naar het water dat onder haar klotste. Vandaag was het helderblauw..

Christian grinnikte even en staarde toen de zee weer in. Hij hield zijn hand even kort op de rotsen en concentreerde zich. Toen hij zijn hand weghaalde zat er een dun laagje metaal op zijn handpalm. Hiervan vormde hij miniscule pijltjes die hij met zijn krachten ver het kolkende blauwe water in schoot.

Shelby keek weer naar Christian, ze zag hem kleine metale pijltjes in het water schieten. Nieuwschierig keek ze toe hoe hij de pijltjes met zijn handen vormde. Zo zeker, en zo snel, het zag er adembenemd uit (goddatdatkanxd). gebiologeerd keek ze naar zijn handen. En van zijn handen weer naar zijn gezicht. En glimlachte in zichzelf..

Christian keek Shelby even met een glimlach aan. 'Het is niet erg moeilijk hoor.' Zei hij tegen haar. Hij plaatste zijn hand nog een keer op de rots, deze keer iets langer. Er verscheen een helder zilvere vloeistof op zijn handpalmen. Hij vormde van deze vloeistof een aantal kleine vogeltjes die hij weg liet scheren over het blauwe water. 'Je hoeft niet zo bewonderend te kijken.' Hij grijnsde en liet een vogeltje om Shelby's hoofd heen vliegen.

"Hihi" Ze giechelde toen het mentale vogeltje om haar hoofd vloog. "Niet zo moeilijk?" Vroeg ze lachend. "Ja voor jou misschien, maar ik kan zoiets niet hoor." zei ze grinnekend. Ze kon eigenlijk niets, behalve wat water sturen, en ijs maar dat ging zo slecht dat ze het nooit gebruikte. Het enige wat lukte was kleren ontwerpen. Maar dat was niet echt iets waar ze zich mee zou kunnen verdedigen. Ze keek naar de vogeltjes die rondvlogen, en daarna naar Christian. Ze voelde iets bubbelen...

----
oeieenverliefdemensje.xd

Christian grijnsde. 'Natuurlijk wel. Misschien niet met metaal, maar vast wel met een andere stof.' Zei hij tegen haar. Het vogeltje viel uiteen in honderden kleine stukjes metaal die glitterend op de rotsen neervielen en ermee versmolten. Hij streek door zijn korte, donkerblonde haar, dat meteen weer terugsprong in het model waar het in zat voordat hij erdoorheen streek.

"Nouja, misschien. Ik kan wel wat met stof, echte stof. voor kleding." gaf ze toe. "maar dat is gewoon met naald en draad" Zei ze lachend. Ze bewoog haar hand wat van zich af, en op en neer, er kwam wat water van de zee naar boven. En zweefde boven haar hand. Ze keek naar het glinsterende water boven haar handpalm. Ze beval het water om in rondjes om het hoofd van Christian te gaan draaien. En liet het toen in duizenden druppeltjes om hem heen vallen. "En dat.." voegde ze er blozend aan toe.

'Dat is veel specialer dan dat wat ik kan.' Zei Christian. 'Ik ben ermee geboren. Jij hebt echt iets moeten leren.' Hij glimlachte naar Shelby en maakte een vurige feniks van vuur die wegscheerde over de golven en na een paar meter buiten Christian's bereik raakte waardoor hij in rook opging. Hij keek naar de jurk van Shelby. 'Heb je die zelf gemaakt dan?' Vroeg hij aan haar. Hij had niet veel verstand van kleding, maar hij vond het best een mooie jurk.

"nou speciaal, niet echt.. Dat kunnen er wel meer, en dan hebben we het nog niet over ijs gehad, waar ik dus al helemaal falend in ben.." zei ze droogjes. Ze keek ook naar haar jurk. "Ja, zelfgemaakt" zei ze "vind je hem mooi?" vroeg ze verlegen. Haar jurk was rood, met een roze strik om de taille, waarna de jurk uitliep tot net boven haar knieën. Verder waren de mouwen, hals en onderkant bewerkt met roze stiksels. Haar roze legging was precies de kleur van de strik, wat een mooi geheel gaf, als ze geen zwarte grote boots, met bontvulling aan had gehad. Ze trok haar knieën op, en liet een grote druppel voor haar gezicht zweven, waarnaar ze probeerde de druppel te bevriezen met haar ogen, wat maar half lukte voor hij uiteen spatte op haar gezicht.

Christian grinnikte en warmde Shelby's gezicht even kort op, zodat het water erop snel verdampte. 'Je wordt er vanzelf wel beter in hoor.' Zei hij met een lieve glimlach. 'En hij is inderdaad mooi. Een stuk mooier dan dit.' Hij wees op zijn blouse van grof linnen en zijn jagersbroek die met leren stukken bedekt was voor extra bescherming. 'Maar het is wel praktish.' Zei hij glimlachend.

"Hihi" giechelde ze toen het vuur haar gezicht verwarmde. "Bedankt.." zei ze blozend. "En het staat je wel hoor, en anders wil ik wel iets voor je ontwerpen." zei ze. "Hoewel ik echt totaal niet praktisch in gesteld ben... Oeps" zei ze glimlachend. Hij was aardig, misschien konden ze wel vaker afspreken. Ze voelde zich de laatste tijd best weleens eenzaam, zonder haar broer en ouders.

'Geen moeite.' Zei Christian met een grijns. Hij lachte toen hij haar tweede opmerking hoorde. Hij zag zichzelf al met een cape op zijn rug door het bos huppelen om vossen te schieten. 'Nee, dat mijn kleren praktisch zijn is wel erg belangrijk. Maar als je praktischheid kunt verwerken in je ontwerp zou dat helemaal super zijn.' Zei hij tegen Shelby. Hij was wel eens een ker toe aan een andere kledingsteil.

"Haha, als je me helpt lukt het misschien wel" Ze werd hier een beetje verlegen van.. Ze wilde hem maar al te graag helpen, stom dat ze nooit dacht aan praktische dingen. Maar eens moest de eerste keer zijn.. Toch? Ze keek naar Christian, hoe hij daar zat, met zijn fel blauwe ogen. Ze begon te blozen snel keek ze weg.. Naar het water onder haar, naar de vogels die over het water scheerden..

'Dat zou leuk zijn.' Zei Christian met een grijns. De kuiltjes in zijn wangen waren nu zichtbaar. Het opspattende water maakte dat zijn lichte linnen blouse aan zijn huid vastplakte zodat de omtrek van zijn spieren zichtbaar was. (OMNOMNOMNOM (:O ) Hij pakte een pijl uit zijn koker en begon de punt aan te scherpen met zijn metaalkrachten. Toen hij er kort op duwde met zijn duim en er een klein sneetje verscheen, duwde hij hem terug in de koker en pakte hij een andere.

"Jha he.." ze keek toe hoe Christian zijn pijlen uit de koker haalde, en ze waarschijnlijk verscherpte. Toe hij zijn duim er op duwde en wat bloed zichtbaar werd, snapte ze dat ze gelijk had. "doet dat geen pijn dan?"vroeg ze nieuwschierig, haar leek het hartstikke pijn doen.. Maar zij was gewoon een beetje kleinzerig.. Even snel liet ze haar blik over zijn spieren gaan. Wow...

Whaa, zelfs IK vind hem lekker, en hij bestaat alleen in mijn fantasie xd
-
Christian keek het meisje glimlachend aan. Hij stroopte zijn mouwen op, waardoor allerlei vrij vage littekens zichtbaar werden. 'Ik ben wel wat gewend.' Zei hij droogjes, terwijl hij zich aan de tweede pijl prikte. Het waren maar smalle sneetjes, omdat de pijlen zo scherp waren. Ze zouden morgen al bijna helemaal genezen zijn. Hij pakte nu een derde pijl en herhaalde de handeling.

Haha, dat heb ik ook weleens..xd Faall.:$
----

Shelby keek geschokt naar de arm van Christian. "WAT HEB JIJ GEDAAN!" riep ze uit, verschrikt door haar uitbarstinkje sloeg ze haar handen voor haar mond. En keek geschrokken. "Uh.. sorry" zei ze beschaamd... ze keek naar Christian die alle handelingen weer opnieuw herhaalde. en opnieuw, en opniew..