Waarom zijn er maar zo weinig mensjes online?

Allen was maar blij dat het antwoord beviel en de man niet kwaad of iets in die richting werd. Hij ontspande iets hierdoor en je merkte het ook aan hem doordat hij wat relaxeter ging staan, sinds hij eerst stond alsof al zijn ledematen versteend waren. Hij keek de man nog steeds aan en liet zijn blik toen op iets anders hangen sinds hij niet weer de indruk wou wekken dat hij aan het staren was. Staren was onbeleefd, ja... Dat stond in hoofdstuk 2 van het boek over gedragsregels en etiquette waaruit Allen had geleerd. De mensen hadden hem altijd een brutaal rotjoch gevonden. Dat was tot hij uit een boek ging leren hoe hij zich moest gedragen en toen hij dat kon, plakten de mensen een heel ander etiket op hem. Nu was hij het ''beleefde aardige kind''. Dankzij wie? Dankzij die hufter van een vader... dus niet. Terwijl hij 7 hoofdstukken op 6-jarige leeftijd had doorgelezen, op de leeftijd waarin de meesten nog uit hun neus vraten, dachten ze dat zijn vader hem had veranderd. Zijn vader ging lekker met de eer strijken terwijl Allen nog steeds als een dom kind werd beschouwd. Oh nee, Allen was echt niet dom. Allen had gymnasium kunnen doen volgens zijn leraren, maar helaas had zijn vader dat weer radicaal voor hem verpest.
Hoe vond zijn vader de verandering? Geweldig natuurlijk. Ten eerste kreeg hij alle eer voor het omtoveren van zijn kind, ten tweede schold Allen hem niet meer uit(niet dat hij dat erg vond of zo) en ten derde kon hij hem nog steeds blijven mishandelen nu hij had bewezen dat hij een goede vader was. Rotvent. Allen had alles zelf moeten leren en doen. Zijn vader had hem daarbij geen steek geholpen.
Ach, waarom dacht hij eigenlijk zoveel aan het verleden? Het had toch geen nut meer. Het maakte heus niet alles beter en de littekens zouden niet zomaar verdwijnen. Bovendien kreeg hij er hoofdpijn van... Nee, echt. Het licht werd Allen bijna iets te veel, en een bonkende pijn schoot door zijn hoofd alsof iemand zijn schedel met hamers bewerkte. Hij wist niet zeker of het wel door het denken kwam. Misschien was het door de krankzinnigheid... In dat geval had Stein geluk. Hij hoefde alleen maar aan die enorme schroef te draaien(ja, zelfs dát had Allen opgemerkt).
'Stein dus... Mijn naam is Allen Winters.'